Met 550 medewerkers slaat ook in onze winkel in Nistelrode de vlam weleens in de pan. Vijf stellen over hun Van Tilburg-verkering.

Manita: “We hebben elkaar ontmoet bij van Tilburg in 1992. Nu zijn we bijna 30 jaar getrouwd.” Paul: “Manita werkte op de kinderafdeling en ik op de herenafdeling. We gingen regelmatig stappen met collega’s, zo hebben we elkaar beter leren kennen.” Manita: “Steeds vaker hielden we samen pauze, of we gingen samen een frietje halen in het dorp.” Paul: “Collega’s hadden eerder door dat er iets speelde tussen ons dan wij, haha.” Manita: “De kantine was destijds op dezelfde etage als de kinderafdeling. Als Paul de kantine inliep, was ik er ook vaak snel! En er was altijd wel een reden om over elkaars afdeling te lopen; even via een omweg naar het magazijn.” Paul: “We hebben eens staan zoenen in de medewerkers-garderobe. Er wilde iemand binnenkomen, maar wij hielden de deur dicht. Toen we toch maar ruimte maakten, bleek het iemand van de familie te zijn. Ongemakkelijk! We lachen er nu nog weleens om.”

Friso: “We hebben elkaar niet bij Van Tilburg ontmoet, maar werken er nu wel allebei.” Lois: “Heel gezellig! Samen wakker worden en ontbijten, daarna samen in de auto en weer samen naar huis.” Friso: “Het fijne is dat we ieder ons eigen ding doen, in ons eigen team. We werken wel bij hetzelfde bedrijf, maar doen allebei totaal iets anders.” Lois: “Als ik vertel over de nieuwe etalages of Friso over de nieuwe menukaart, weten we ook echt waar de ander over praat. Soms loop ik langs ’t Bakhuys en zie ik Friso staan. Dan probeer ik zijn blik even te vangen, maar vaak is hij zo druk bezig dat hij dat niet eens doorheeft. Als ik hem dan zo bezig zie, ben ik vooral heel trots!”

Norma: “Ik werkte op de retourenadministratie en Dennis bracht twee keer per week de schoenen ter reparatie naar de schoenmaker. Op een gegeven moment had ik een baaldag. Niks liep zoals ik wilde, ik moest even ventileren. En daar was Dennis.” Dennis: “Ik kan je helaas niet helpen, zei ik. Maar ik wil je wel een keer mee uit eten nemen? Ik ben absoluut geen casanova, maar vond Norma al vanaf dag één leuk.” Norma: “De rest van die dag heb ik met een glimlach rondgelopen. We zijn uit eten gegaan en sindsdien onafscheidelijk.” Dennis: “Wij hebben nooit een geheim van onze relatie gemaakt. Alleen maar leuke reacties, van collega’s en de familie Van Tilburg.” Norma: “Toen ik zwanger was van onze dochter, zei ik: mede mogelijk gemaakt door van Tilburg!” Dennis: “Wel onhandig dat we ook voor bedrijfsfeestjes zónder aanhang een oppas moeten regelen.”

Marloes: "We hebben elkaar ontmoet op een feestje in Utrecht, 12 jaar geleden. Op de dansvloer zagen we elkaar staan.” Matthijs: " De vonk sloeg eigenlijk meteen over. Nog diezelfde week kwam er een date.” Marloes: "Toen ik bij Van Tilburg begon, hadden we al vijf jaar een relatie. Het is nooit gek geweest om samen te werken. Het bedrijf is ook groot genoeg om allebei ons eigen ding te doen." Matthijs: "Ik ben opgegroeid in het bedrijf en ik weet niet beter dan dat werk en privé in elkaar overlopen. Het is fijn om je passie samen te kunnen delen. We kunnen overal over sparren.” Marloes: "We respecteren elkaars mening, ook als we ergens niet hetzelfde over denken. Zakelijke meningsverschillen nemen we nooit mee naar huis.”

Alica: “Martijn en ik leerden elkaar zes jaar geleden kennen op de herenafdeling waar we allebei werkten.” Martijn: “Het was geen liefde op he eerste gezicht. We zijn eerst goede vrienden geworden en daarna is de vonk overgeslagen.” Alica: “We leerden elkaar natuurlijk in een versneld tempo kennen, we zagen elkaar de hele dag.” Martijn: “Toen we eenmaal samenwoonden, konden we carpoolen. Nieuwtjes aan de eettafel waren erg snel op, haha!” Alica: “Ik werk inmiddels niet meer bij Van Tilburg, maar bij JOSH V. We zijn dus allebei fulltime met mode bezig en vinden het nog steeds leuk om vraagstukken bij elkaar neer te leggen. Soms lijkt het wel alsof we nog steeds samenwerken.”